Okay dan..., het debuut van Aoife

Maywen

Tijden loopt zij al te zeuren: "Mama, wanneer mag ik nu eens bloggen?". Als alleenstaande moeder kan en wil ik niet al te toegeeflijk zijn en ben ik van mening dat zij haar plekje, net als ieder ander, zal moeten verdienen. Op een over het paard getild mormel zit de maatschappij niet te wachten en ik al helemaal niet, want ik zal mijn leven lang met haar opgescheept zitten. Daarom heb ik eerst een aantal duidelijke regels met Aoife opgesteld en zo lang zij zich aan deze afspraken houdt, mag zij zo af en toe haar verhaal op mijn blogpagina kwijt. Over de afspraken die wij samen gemaakt hebben zal ik niet teveel uitweiden. Ze zijn voornamelijk gebaseerd op volwassen gedrag, gehoorzaamheid en genegenheid. Ook respect draag ik hoog in mijn vaandel en zij zal haar taalgebruik in de hand dienen te houden om jullie lezers niet te choqueren...

Lieve Lezers, de pen is aan mijn dochter: Madra Áthas Aoife Aideen an tSolais!

Aoife, net geboren 05/05/2013

Dag allemaal!
Mijn mama, Maywen, heeft mij al aangekondigd dus ik hoef me niet meer volledig voor te stellen. Ik word wel voor het blok gezet om nu ineens iets te mogen schrijven... Eigenlijk weet ik niet meer zo goed wat ik allemaal wilde vertellen! Misschien is het wel handig wanneer ik de uitspraak van mijn naam eerst eens fonetisch voor jullie laat typen?  Mijn naam, "Aoife", is de Ierse variant op Eva en spreek je, in de Nederlandse taal, uit als "IE-fa" of, wanneer ik gecorrigeerd moet worden als "ie-FA". Ik luisterde de afgelopen maanden ook naar "Puppy Oranje"; die "Kleine"; "Snow"; en de wat minder leuke namen als "Druktemaker", "Pisvlek" of "Stinkerd". Met name die laatste twee namen vond ik heel erg, want zo werd ik, je raad het al, genoemd wanneer ik per ongeluk in huis een plasje of kaka deed. Goh, wat ben ik blij dat ik zo niet meer genoemd word, zeg!

Aoife 20/05/2013 15 dagen oud

Ik heb 3 broertjes en 2 zusjes. Maywen heeft in haar laatste blog fotootjes van al haar kinderen geplaatst, dus ik hoef jullie niet meer te vertellen hoe zij heten. Misschien stellen zij zich ook wel eens een keertje hier op de blog voor? Ik weet zeker dat mama daar geen problemen mee heeft en het zelfs wel lekker makkelijk vindt om de verhalen een keertje aan een ander over te laten :)!
Toen ik net geboren was, behoorde ik met mijn geboortegewicht van 363 gram tot de zwaardere puppy's, maar dat veranderde en al snel was ik de kleinste van het hele nest. Ik ben niet ziek geweest of zo en ik at én eet altijd heel graag mijn bak leeg, maar ik verbrand het waarschijnlijk gewoon snel. Nu heb ik een normaal gewicht en vanmorgen, tijdens mijn wekelijkse weegbeurt, woog ik 14,7 kg. Hoewel al mijn broers en zussen erg op elkaar lijken, kun je mij makkelijk herkennen, want ik heb de lichtste wheaten vacht.

Dit weekend zijn er belangrijke hondententoonstellingen in Nederland, Finland en Amerika geweest en op Facebook zien Aimée, Maywen en ik veel foto's voorbij komen van Glens die, omringd door bekers en rozetten, allemaal heel mooi blijven staan. Volgens mij moet ik dat binnenkort ook kunnen, toch? Ik ben in ieder geval al wat aan het oefenen bij de kerstboom die nu op ons balkon is gezet, omdat ik er binnen niet van af kon blijven. Oh, wat ruikt die lekker, zeg!

Vrolijke kwispels,
Aoife