 |
| Mijn gewone een mijn showlijn |
In mijn laatste blog schreef ik al dat ik druk in training was voor de Bleiswijk show op 6 november en dat ik heel veel moest lopen met Aimée om mooie billen te krijgen. Wanneer wij normaal buiten wandelen gebruik ik mijn brede, sterke lijn, want ik kan behoorlijk trekken, maar wanneer ik mijn showlijntje zie, een heel fragiel satijnen lijntje wat bijna dezelfde kleur heeft als mijn vacht, weet ik wat er van mij verwacht wordt. Ik mag dan showlopen (en dat vind ik leuk!).
 |
| Rondje door de ring |
Het verschil tussen gewoon lopen en showlopen is, dat ik met gewoon wandelen moet letten op Aimée, maar met showen moet zij letten op mij. Zij moet mijn tempo aannemen, maar mij gelijktijdig de goede richting op sturen en ik mag niet draven, maar flink doorstappen zodat de keurmeester mijn gangwerk goed kan beoordelen. We lopen dan rondjes en figuurtjes door de ring totdat de keurmeester het welletjes vindt en mij wil betasten. Bij grote honden gebeurt dit op de grond, maar wij mochten kiezen: op de grond of op tafel. Aimée weet dat ik me het beste presenteer op tafel wanneer een vreemd iemand aan mij zit.
 |
| Sta mooi voor de keurmeester |
Zodra ik van tafel af mag, moet ik schuin voor de keurmeesterstafel stil en mooi blijven staan. Dan word ik verder bekeken. Dit vind ik het allerleukste van de hele show. Ik kan mooi staan en Aimée heeft een heel leuk trucje om mijn aandacht te houden, hoe druk het ook is. We zijn dan een echte twee-eenheid en hier krijgen we veel complimenten over, want er zijn maar weinig honden die zo lang mooi en stil kunnen blijven staan... Soms duurt het wel bijna 3 minuten!
Uiteindelijk werd ik Beste Teef en ontving de volgende tekst op mijn keurrapport:
28 mnd sterke, rastypische teef, zeer rastypisch hoofd, voldoende stop, donker oog, scharend gebit, gebogen front, sterke ribbenpartij, goede voorborst, goed hooggeplaatste staart. Ruige vacht, correcte achterhandhoeking, goede rugbelijning, correct gangwerk, prima temperament. 1 Uitmuntend, CAC/CACIB.
 |
| Broer en zus |
|
Natuurlijk was ik toen nog niet klaar: ik moest de BOB (Best of Breed of in het Nederlands: Beste van het Ras) battle aan met mijn broertje Laiquendi's Jillian Griffith James. Het spreekt vanzelf, dat Griff uiteindelijk won. Zoals het is in de natuur: mannetjes zijn altijd mooier dan vrouwtjes. Hij heeft dit jaar al zoveel wedstrijden gewonnen, dat hij zich vanaf zondag 6 november 2011 Nederlands Kampioen mag noemen!
Nu ik nog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten